Dr n. med. Bartosz Kudliński z Klinicznego Oddziału Anestezjologii i Intensywnej Terapii Szpitala Uniwersyteckiego im. K. Marcinkowskiego w Zielonej Górze oraz Zakładu Medycyny Ratunkowej, Anestezjologii i Intensywnej Terapii Collegium Medicum Uniwersytetu Zielonogórskiego, w rozmowie z Medycyną Praktyczną odpowiada na pytanie, jakie miejsce zajmują albuminy w resuscytacji płynowej w płynoterapii.

„Największym problemem jest to, że są wysokie koszty tego typu płynów, jak albuminy. Oczywiście, musimy sobie odpowiedzieć na pytanie: ile kosztuje ludzkie życie? Odpowiedź na to pytanie jest dla nas, lekarzy, zawsze oczywista. Dla ekonomistów kierujących placówkami służby zdrowia już nie. W związku z czym, te dygresje między nami będą wciąż obecne”.

Jakie jest miejsce albumin w resuscytacji płynowej?

dr n. med. Bartosz Kudliński: Miejsce albumin jest jednoznaczne. To znaczy, jeśli zbliżamy się do górnej granicy podawanych płynów pacjentowi (tą granicą jest limit ok 30 ml na 1 kg masy ciała na 3 godziny resuscytacji wyjściowej) i dochodzimy do tej wartości lub musimy ją przekroczyć, a oceniamy pacjenta jako pacjenta z wysokim ryzykiem zespołu przewodnienia – to jest właśnie miejsce dla albumin. Jeżeli natomiast, mamy pacjenta, który wyjściowo a priori wydaje nam się pacjentem mieszanym typu, na przykład, pacjenta z ostrą lub zaostrzoną niewydolnością krążenia, który powikłał się septycznie i trzeba rozważyć u niego resuscytację płynową, to myślę, że w pierwszej kolejności to jest miejsce dla albumin, gdzie małą objętością i wysokim ciśnieniem onkotycznym możemy osiągnąć efekt rekrutacji, który jest naszym celem na tym etapie leczenia.

Czym są albuminy?

Albuminy w organizmie ludzkim produkowane są w wątrobie, a znajdują się głównie w osoczu krwi i przestrzeni pozanaczyniowej. Należą do grupy białek globularnych (jak np. globina, histony, protamina, prolamina czy globuliny budujące przeciwciała). Wyjątkową cechą albumin jest amfiprotyczność, która polega na wykazywaniu zarówno kwasowego charakteru, jak i zasadowego. Dzięki temu, mamy sytuację sprzyjającą wiązaniu różnych substancji oraz ich transportu w organizmie. Dodatkowo, pozwala w utrzymaniu stałego pH krwi (za pomocą tzw. bufora białkowego). W organizmie ludzkim prawidłowy poziom albuminy w surowicy powinien oscylować w granicach 35-50 mg/ml krwi. Albumina ludzka pozwala również na wyłapywanie wolnych rodników i hamowanie ich powstawania. Jest jednym z głównych antyoksydantów w organizmie człowieka. Wskazaniami do stosowania albuminy może być, np. zwiększenie objętości osocza czy hipoalbuminemia.